Warszawa, 15 stycznia 1946 r. Sędzia śledczy Alicja Germasz przesłuchała niżej wymienioną w charakterze świadka. Uprzedzona o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, świadek zeznała, co następuje:
Janina Żelazowska, ur. 26 października 1908 w Warszawie, córka Jana i Emilii, zam. w Warszawie (Koło), ul. Bolecha 88, kierowniczka działu depozytów Biura Informacyjnego Polskiego Czerwonego Krzyża, wyznanie rzymskokatolickie, Polka, nie karana.
W czasie dokonywania przez Wydział Zdrowia Zarządu Miejskiego ekshumacji na terenie Szpitala św. Łazarza w marcu 1945 roku, przy której byłam obecna jako protokolantka PCK, grupa robotników zatrudniona przy inhumacji przyniosła na noszach szczątki ludzkie i popioły znalezione na terenie spalonego domu numer 90 przy ul. Krochmalnej w liczbie około stu osób. Robotnicy owi otrzymali informację od przypadkowych świadków, że w domu tym zostali rozstrzelani w czasie powstania lokatorzy.
Ja sama na powyższym terenie nie byłam ani nazwisk robotników tam zatrudnionych wskazać nie mogę.
Odczytano.