1. Dane osobiste (imię, nazwisko, stopień, wiek, zawód i stan cywilny):
Strz. Władysław Czarniecki, ur. w 1902 r., stolarz, żonaty.
2. Data i okoliczności zaaresztowania:
29 marca [?] 1940 r. [nieczytelne] do [nieczytelne] oraz do [nieczytelne].
3. Nazwa obozu, więzienia lub miejsca przymusowych prac:
Po aresztowaniu odesłano [mnie] do więzienia Czortków. Rozmiar sali: pięć na sześć metrów, więźniów było 54.
4. Opis obozu, więzienia:
Sala była zawszona, więźniowie spali na podłodze. Wyżywienie marne: na śniadanie kipiatok, [na] obiad zupa z [nieczytelne] stęchłej i 600 g czarnego chleba. Ubrań nie dawano.
5. i 6. Skład więźniów, jeńców, zesłańców. Życie w obozie, więzieniu:
Polacy, Żydzi, Ukraińcy. Adwokaci, sędziowie, inżynierowie, oficerowie, rolnicy, dyrektor banku Koszałko, kpt. Sielawa [?], który umarł w więzieniu, kupiec Kuta, doktor praw Malinowski, sędzia [nieczytelne], rolnik Bardecki. Oświaty nie było. Więźniowie żyli ze sobą w zgodzie.
Więzienie w Charkowie: sala więzienna dziewięć na dziewięć metrów, 160 więźniów. Warunki bardzo złe. Spanie jeden na drugim na podłodze.
Odżywianie bardzo kiepskie, jeszcze gorsze od poprzedniego więzienia. Więźniowie różnych narodowości i [nieczytelne]. Byli tam Polacy, Żydzi, Ukraińcy, Niemcy, Besarabowie, Moskale i Czesi. Sędziowie, adwokaci, oficerowie, rolnicy, rzemieślnicy. [Byli tam] architekt Józef Nowak, dr Kaczkowski, był starosta czortkowski, obecnie kapitan Wojska Polskiego, kolejarz Michał Sydor.
Pobyt w łagrach Iwdel – łagier nad rzeką [nieczytelne] za Uraliem [Uralem]. Życie w barakach, spanie na pryczach bez żadnej pościeli, pełno pluskiew, brudno. Jedzenie: 600 g chleba, marna zupa i nic więcej. W łagrach bardzo nas [nękały] napady rabunkowe złodziei moskiewskich. Praca: dziesięć godzin [dziennie], pobudka bardzo wcześnie, w nocy ładowanie drzewa na wagony. W łagrach byli ppor. Podlaski, Michał Sydor, Rawski [nieczytelne] z Krasnegostawu.
Nad rzeką Jenisej spanie na pryczach bez pościeli, zawszenie, pełno pluskiew i zimno nie do wytrzymania. Praca w porcie, budowa mostów, baraków, ładowanie cementu, żelaza, cegły, różnych maszyn. Zapłata nijaka.
Podróż koleją, karmienie rybą i chlebem. Nie dawali wody, nie opalali, zimno [było] nie do wytrzymania.
W więzieniach protokoły za protokołami, bicie, wyzywanie różnymi głupstwami, stałe naleganie na przyznanie się do winy. Mimo nijakich przekroczeń zasądzili na osiem lat tzw. tiażołych łagiernych trudowych rabot, tj. osiem lat ciężkich łagiernych robót.
7. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?
Zwolniony z więzienia i łagrów w 1941 r. 3 grudnia dano mi zaświadczenie, 45 rubli i skierowanie do pracy do miasta Kaska [?], gdzie pracowałem dwa miesiące. Później wniosłem podanie o skierowanie mnie do polskiego wojska. Odpowiedzi nie otrzymałem. Postanowiłem za wszelką cenę dostać się do armii. Wstąpiłem do wojska 23 lutego 1942 r.
Miejsce postoju, 6 marca 1943 r.