BARBARA SKOWROŃ

Barbara Skowroń [?]
kl. V
Publiczna Szkoła Powszechna w Lipsku
pow. Starachowice
Lipsko, 12 listopada 1946 r.

Wspomnienia zbrodni niemieckich

W 1939 r. horda niemiecka zalała całą Polskę. Wielki nasz wróg – Niemiec – ujął w szpony cały polski naród. I pod jego surowym naciskiem cierpiały masy Polaków. Tysiące matek [oderwanych] od dzieci i ojców było osadzonych w więzieniach w Oświęcimiu, w Majdanku i innych [obozach].

Inni znów wywiezieni byli na ciężkie roboty w głąb III Rzeszy. Odwieczny wróg nasz – Niemiec – osiedlił się w naszej ojczyźnie po to, by zniszczyć całą Polskę.

Powywoził wszystkie nasze drogocenne zabytki i pamiątki historyczne, wszystkie maszyny z fabryk, dlatego zostały one zostały całkiem unieruchomione.

Zrujnował i powywoził większą część dróg żelaznych, a pod jakim bądź pretekstem niszczył i palił wsie i miasta. Naród polski błąkał się po lasach, ukrywając się przed srogim [jarzmem] hitleryzmu.

Od 1939 r. masy Polaków cierpiały strasznie, aż do 1945 r. Wróg nasz musiał uciekać z Polski, nie wiedząc, którymi drogami się udać. Porzucał wszystkie polskie skarby, byleby ujść cało.

Wielka klęska spadła na wroga tak szybko, że został rozbity w proch i w pył.

A szwab musiał opuścić każdy zakątek polskiej ziemi, zawdzięczając [to] pomocy przyjacielskiej Armii Czerwonej.

Po siedmiu latach ciężkiej niewoli naród polski zaczął [wreszcie] oddychać swobodą i wolnością.