[1.] Stopień, nazwisko i imię zeznającego:
Strzelec Jerzy Klahr
[2.] Warunki i przebieg przymusowego wysiedlenia ludności cywilnej:
W czasie łapanek policja przychodziła w nocy, dając na spakowanie kilkanaście minut czasu i samochodami zawoziła na dworzec, gdzie czekano czasem parę dni.
[3.] Metody badania i torturowania aresztowanych w okresie śledztwa:
W wypadkach podejrzenia o szpiegostwo lub [przynależność do] organizacji często bicie, głodzenie, trzymanie w zimnych piwnicach itp.
[4.] Procedura sądowa, wyrokowanie zaoczne i sposób ogłaszania wyroków (bardzo pożądane są teksty wyroków):
Sądził mnie wydział wojskowy (w Kowlu), bez obrońcy. Zasadniczo sądził jeden człowiek, opierając się na wymuszonych zeznaniach. Motyw wyroku: przynależność do polskiej nacjonalistycznej organizacji „Jeszcze Polska żyje”.
[5.] Fakty mordowania ludzi podczas przemarszów, transportów, na robotach, w więzieniach itp.:
W więzieniu w Kowlu umarł w moich oczach por. Onyszkiewicz, zawiadowca stacji Zdołbunów, na skutek braku powietrza i wycieńczenia, dnia 13 grudnia 1940 roku.
[8.] Życie w więzieniach:
Warunki w więzieniu w Kowlu okropne, nieopisana ciasnota, złe obchodzenie się. W transportach jeszcze gorzej. W czasie podróży z Charkowa do Uchty przez 23 dni otrzymałem tylko 400 gramów spleśniałego chleba i rzadko wodę. Dużo lepsze warunki [były] w więzieniu w Kijowie na Łukianówce, w korpusie dla więźniów politycznych.
M.p., 17 marca 1943 r.