Warszawa, 5 kwietnia 1950 r. Sędzia [brak nazwiska przesłuchującego], działając jako członek Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, przesłuchał niżej wymienioną osobę, która zeznała, co następuje:
| Imię i nazwisko | Tadeusz Zimiński |
| Data i miejsce urodzenia | 8 marca 1905 r., Warszawa |
| Zawód | ksiądz |
| Miejsce zamieszkania | ul. Białołęcka 38 |
Przez cały czas powstania, do 28 sierpnia 1944 roku, przebywałem na Bródnie i Annopolu. Na naszym terenie powstanie trwało około dwie godziny. Niemcy spalili szkołę przy ul. Białołęckiej 36, z której powstańcy ostrzeliwali się.
2 sierpnia Niemcy dokonali zbrodni na sześciu cywilnych mężczyznach wyciągniętych z piwnicy domu przy ul. Marywilskiej 3. Rozstrzelali wówczas na polu kartofli na rogu ul. Toruńskiej i Wysockiego właściciela domu – Gniadka, jego syna Woźniakowskiego, reszty nazwisk nie pamiętam. Żadnej innej zbrodni na naszym terenie Niemcy w czasie powstania nie popełnili.
26 sierpnia Niemcy, Wehrmacht, zabierali z Bródna wszystkich mężczyzn i wywozili ich przez Pruszków do obozów w Niemczech.
Z Annopola wywozili mężczyzn 28 sierpnia, także przez Pruszków. Z Pruszkowa udało mi się wydostać, tak że w obozie w Niemczech nie byłem.
Z Annopola Niemcy wysiedlili także kobiety, ale to już odbywało się później.