ROMAN SKUPIEŃ

Dnia 20 listopada 1972 r. w Gdyni sędzia mgr Stanisław Lipiecki, delegowany do Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Gdańsku, działając na zasadzie art. 4 dekretu z dnia 10 listopada 1945 r. (DzU nr 51, poz. 293) i art. 129 kpk, z udziałem protokolanta Stanisławy Kowalskiej, przesłuchał niżej wymienionego w charakterze świadka. Świadka uprzedzono o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, po czym świadek stwierdza własnoręcznym podpisem, że uprzedzono go o tej odpowiedzialności (art. 172 kpk). Następnie świadek zeznał, co następuje:


Imię i nazwisko Roman Skupień
Imiona rodziców Piotr i Antonina
Data i miejsce urodzenia 17 czerwca 1917 r. w Kłobucku, pow. Częstochowa
Miejsce zamieszkania Gdynia, [...]
Zajęcie oficer marynarki handlowej
Wykształcenie średnie
Karalność za fałszywe zeznania niekarany
Stosunek do stron brat poszkodowanego Lucjana Skupienia

Przed wybuchem II wojny światowej brat mój Lucjan Skupień pracował jako urzędnik w Komisariacie Rządu w Gdyni. Z zawodu był prawnikiem. Na krótko przed wojną otrzymał nominację na prezydenta miasta Gdyni.

W chwili wkroczenia wojsk niemieckich do Gdyni został zatrzymany, a następnie oddany w ręce gestapo. Od różnych osób, których nazwisk już dziś nie pamiętam, dowiedziałem się, że brat został przez tych funkcjonariuszy zamordowany w Piaśnicy.

Jak się nazywali funkcjonariusze gestapo, którzy go aresztowali i zamordowali, tego nie wiem. Zwłok jego po wojnie nie odnaleziono.

Protokół niniejszy odczytano.