1. Dane osobiste (imię, nazwisko, stopień, wiek, zawód i stan cywilny):
Sap. Ignacy Gimziarski, w cywilu pracownik PKP, żonaty [nieczytelne]; 11 Batalion Saperów.
2. Data i okoliczności zaaresztowania:
Dostałem się do niewoli sowieckiej 17 września 1939 r. w Kołodnie pod Zbarażem.
3. Nazwa obozu, więzienia lub miejsca przymusowych prac:
Na drugi dzień, 18 września, przewieźli nas na teren sowiecki do miejscowości Antoninko [Antoniny]. Z Antoninka [Antonin] przewieźli nas do Szep[i]etówki, a potem do Równego. Z Równego przewieźli nas do Sapożyna, gdzie pracowaliśmy rok. Z Sapożyna przewieziono nas do Podwołoczysk, gdzie pracowaliśmy do wiosny 1941 r. Z Podwołoczysk przewieziono nas do Jarmolińców, gdzie pracowaliśmy do rozpoczęcia wojny niemiecko-sowieckiej. Z Jarmolińców pognali nas piechotą do Winnicy, skąd pociągiem powieziono nas do Starobielska, gdzie pracowaliśmy na lotnisku ok. miesiąca, po czym wypuścili nas na wolność.
4. Życie w obozie, więzieniu:
Warunki na przymusowych robotach były ciężkie. W Sapożynie, gdzie pracowaliśmy rok, mieliśmy pracę przy odwalaniu śniegu oraz tłuczeniu kamieni. Wyżywienie marne. Płaca miesięczna była od 5 do 70 rubli. W Podwołoczyskach i Starobielsku wcale nie płacili. Warunki higieniczne złe, wielkie zawszenie. Życie koleżeńskie Polaków było niezłe, Ukraińców zaś marne.
5. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:
Opieka lekarska bardzo zła.
Warunków kulturalnych nie było.
6. Stosunek władz NKWD do Polaków:
Stosunek NKWD do Polaków był bardzo zły. Przy pędzeniu na roboty kłuli ludzi bagnetami. Uprawiali propagandę bolszewicką, agitowali.
Szpitali nie było.
7. Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?
Łączność z krajem i rodziną była. W 1940 r. otrzymałem trzy listy od rodziny.
8. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?
Zwolniony z obozu jeńców byłem 29 sierpnia 1941 r. Do polskiej armii wstąpiłem w listopadzie 1941 r. na komisji poborowej w Tocku [Tockoje].
Miejsce postoju, 5 marca 1943 r.